Jaskinie Koniepruskie (Koněpruské jeskyně)

Jaskinie, znajdujące się na wzgórzu Złoty Koń (Zlatý kůň), powstały w wapieniach dewońskich, liczących nawet 400 milionów lat. Wapienie są pochodzenia morskiego i powstały w wyniku nagromadzenia wapiennych muszli zwierząt bezkręgowych. Przestrzenie jaskiń mają trzy kondygnacje. Do tej pory zbadano 2050 metrów korytarzy i kopuł, których łączna wysokość sięga aż siedemdziesięciu metrów.

Na wyjątkowy klimat Jaskiń Koniepruskich składają się powstające przez wiele lat stalaktyty. Do najstarszych należą niesamowicie wyglądające wytwory w kształcie róży, dla których przyjęto nazwę „koniepruska róża”, i które oprócz kalcytu zawierają również przezroczysty lub mleczny opal.

Temperatura w jaskiniach przez cały rok wynosi około 10°C, co sprzyja nietoperzom podkowcom. Są one objęte ścisłą ochroną, a jaskinia jest jednym z najważniejszych biotopów tego gatunku w Czechach.

Dzięki znaleziskom kości i narzędzi należących do ludzi typu Homo sappiens sappiens wiemy, że jaskinia była zamieszkana już w pradawnych czasach. Ciekawego wykorzystania doczekała się jaskinia w XV wieku za panowania króla Jerzego z Podiebradów. Mianowicie w tym czasie osiedlili się w niej oszuści, którzy wybijali fałszywe monety z miedzianej blachy.

W historii współczesnej jaskinia została ponownie odkryta w 1950 roku przez osoby pracujące w kamieniołomie i od tego czasu jest przedmiotem szeroko zakrojonych specjalistycznych badań naukowych. Jednocześnie od roku 1959 Jaskinie Koniepruskie stały się ogólnodostępne. Obecnie można je zwiedzać prawie przez cały rok, wycieczka trwa około godziny, a zwiedzający pokonują około 620 metrów korytarzy.